'Geçmis olsun' is een standaard Turkse uitdrukking die gebruikt wordt om duidelijk te maken dat je hoopt dat iets snel voorbij zal gaan. Vrij vertaald: 'Moge het verleden tijd worden'.
Je kan de uitdrukking gebruiken voor allerlei dingen. Iemand die ziek is, problemen heeft, of zelfs bij het condoleren van iemand die rouwt om een overledene. Het is in die context dat ik 'Geçmis olsun' hier gebruik: moge de islamo-fascistische kramp waarin Turkije vandaag beland is, gauw voorbij gaan.
Het recentste slachtoffer daarvan was het Efes Pilsen One Love Festival. Het festival, dat al 11 jaar probleemloos plaats vindt, is genoemd naar een biermerk. Dat leidde vorig jaar al tot het invoeren van een leeftijdslimiet voor bezoekers (eerst 24 jaar, later teruggebracht tot min. 18 jaar), en dit jaar kwamen daar nog wat pesterijen bovenop.
De dagen voor de start kregen de organisatoren de ene intimidatie na de andere te verduren.
Eerst was er een desinformatie-campagne die bezoekers op het verkeerde been zette. Het festival was zogezegd verplaatst, weg van Santralistanbul. Niets van aan. Maar de klap op de vuurpijl was dat de organisatie een half uur (!) voor de start te horen kreeg dat er geen alcohol mocht geserveerd worden. Hetzelfde voor de 2 restaurants op de site (Tamirane en Otto), die met hun nevenactiviteiten een verrijking zijn voor het culturele landschap in Istanbul. Hun peperdure alcohol-licentie was plotseling niets meer waard.
De beslissing werd genomen na een schoolvoorbeeld van wat ze in het Turks 'mahalle baskisi' noemen. Dat is een vorm van burenprotest van mensen die vinden dat je gedrag niet beantwoord aan bepaalde normen en waarden. Een campagne via sociale media had de buurtbewoners wijs gemaakt dat het festival een bierfestival was, dat jongeren zou aanzetten tot drinken.
In 2008 schreef de prominente socioloog Dr. Prof. Serif Mardin over 'mahalle baskisi' een boek. Volgens hem is de druk van de gemeenschap in Turkije sowieso heel concreet, en wordt gedrag al heel gauw als afwijkend gepercipieerd. Maar volgens hem heeft dit niet rechtstreeks iets te maken met de AKP. De huidige regering kapitaliseert wel op die gevoelens, resulterend in een steeds conservatiever klimaat in Turkije. Een negatief opbod, geënt de twee assen die de Turkse samenleving kenmerken: religie (islam) en nationalisme.
Als het zo voort gaat in Turkije, dan is het slechts aftellen naar het moment dat het licht uitgaat. De vrije pers is sowieso al quasi monddood gemaakt, nergens worden meer websites afgesloten, het onderwijs moet er volgens de woorden van de premier op aansturen vooral een 'religieuze generatie' te kweken, de cultuursector plooit aan een pijlsnel tempo op zichzelf terug in de hoop te overleven en de AKP overweegt het begrip 'publieke moraal' in de nieuwe grondwet* te laten inschrijven.
My 2 cents: het Westen staat een nieuwe exodus te wachten van Turken die niet langer het gevoel hebben dat ze erbij horen in hun eigen land. De politieke islam komt na 10 jaar op kruissnelheid in Turkije.
* niet dat die nieuwe grondwet er zal komen, want daar is overleg tussen verschillende partijen voor nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten