Ik kan met de hand op het hart zeggen dat dit de verdienste is van Erdogan zelf. Een aantal van mijn vrienden gaven Erdogan het voordeel van de twijfel toen de AK-partij in eerste jaren van haar bewind hervormingen doorvoerde die de Turkse democratie nodig had.
Ondertussen weten we dat de wetten die gestemd worden in Turkije niet altijd geïmplementeerd worden, maar feit is de AKP toen leek te gaan doen wat eigenlijk een Turkse sociaal-democratische partij hoort te doen. Maar dit land heeft geen sociaal-democratische partij. De CHP komt niet eens in de buurt. De kemalisten hadden net zo'n autoritaire manier van regeren als de AK-partij nu.
Vandaag heeft de AKP het liberale segment van de samenleving gedumpt, wegens 'niet meer nodig'. Dat zijn niet mijn woorden, maar van AKP-functionarissen zelf.
Ondertussen zijn diezelfde vrienden en hun kinderen door de premier en diens entourage al voldoende omschreven als terrorist, hooligan, krapuul, landverraders en goddelozen om vast te stellen dat de bruggen opgeblazen zijn. En zoals ik gisteren al schreef in mijn blog doet de regering er niets aan om de gemoederen te bedaren. Integendeel.
Schrijver Ahmet Ümit in de krant Radikal maandag: 'Die opsplitsing van de Turkse samenleving doet misschien wel verkiezingen winnen, maar op lange termijn verlies je.' Het volledige interview lees je hier.
Erdogan is misschien wel een goed politicus omdat hij verkiezingen wint, maar dat maakt hem nog geen goed staatsman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten