Mannenwereld

De bijdrage van de Minister van Volksgezondheid Recep Akdag (foto) aan het abortus-debat is van een subtiliteit die je kan vergelijken met op de grond zetten van een Boeing 747 op de wei van Rock Werchter tijdens het festival.

Of misschien erger nog. Akdag zegt dat de overheid voortaan zorg zal dragen voor kinderen die geboren worden uit verkrachting. Met andere woorden; de moeder zal de vrucht moeten voldragen. De mening van de vrouw is niet van tel. Vadertje Staat beslist over het lot van vrouwen. Was dit niet de regering die een liberale grondwet ging opstellen?

Akdag noemde de huidige abortus-wetgeving - die nooit ter discussie stond - een product van de staatsgreep van 1980. Ook mannenwerk, die staatsgreep. De minister koppelt in 1 adem één van de meest traumatische ervaringen van het Turkse volk aan één van de meest traumatische ervaringen uit het leven van een vrouw. Maar zijn premier had natuurlijk de toon gezet (zie blogbijdrage over het verbale hooliganisme van Tayip Erdogan).

Hoe cynisch moet Recep Akdag niet zijn om zoiets te durven suggereren in een context zoals de Turkse samenleving?

Roddel is vaak al genoeg voor een meisje of vrouw om uit het sociale leven te verbannen te worden, inclusief haar familie. Vrouwen die het slachtoffer zijn van verkrachting worden maar al te vaak met de vinger gewezen, of zelfs om het leven gebracht door gezinsleden die vinden dat de eer van de familie geschonden is. En wat zou de status van het kind zijn in deze samenleving? 'Piç' voor het leven. Voor vertaling: vertaling 'piç'.

Schrijfster Elif Safak vandaag in Habertürk Gazetesi:


In our country, unfortunately, incest, rape, violence against woman and marital despotism occur in worrying proportions. These are our bleeding wounds.

Still, in many places in Turkey, the guy who has caused the rumor washes his hands and walks away. The woman is excluded due to the slightest stain; she is stigmatized. And at the end, she either commits suicide or suffers for a lifetime, or she is killed by her closest kin under the guise of an honor killing. 

Het zou natuurlijk ook kunnen dat de mannen die dat soort uitspraken doen, geen idee hebben over wat de realiteit is in Turkije. Of ze zijn het ermee eens.