De man in kwestie is ook een auteur, en in die hoedanigheid werkt hij sinds een aantal jaren voor PEN International. Dat is een organisatie die wereldwijd literatuur promoot, en dus logisch ook de vrijheid van meningsuiting.
Hij gaf een schrijnend voorbeeld van hoe journalisten tegenwoordig moeten werken in het Turkije van Tayip Erdogan. Een Turkse krant had met hem een afspraak gemaakt voor een interview, en tot zijn verbazing vroeg de journaliste om hem al wandelend te mogen interviewen, niet in het cafeetje waar ze elkaar troffen.
Eenmaal aan de wandel vertelde de journaliste in kwestie dat ze liever niet sprak in een omgeving waar ze kon afgeluisterd worden, en ze voegde er aan toe dat Turkse journalisten hun GSM enkel gebruiken voor privé-gesprekken. En dat doen ze niet omdat ze hun baas niet op kosten willen jagen.
Overigens had onze PEN-vriend zijn vaste telefoonlijn in Istanbul ook al opgezegd nadat hij een keer tot zijn eigen grote verbazing zichzelf aan de lijn had toen hij de hoorn afnam. Hij hoorde zichzelf een eerder gespreksfragment herhalen.
Ertegrul Kürkçü, parlementslid van de BDP, verspreidde vandaag een hallucinant rapport over de stijging van het aantal gevangenen in Turkije sinds de AK-partij aan de macht is: de bevolking groeide met 250%, het aantal gevangenen met 4.2%.
Of was het andersom?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten