Medya Dernegi is een
Turkse ngo die volgens haar mission statement opkomt voor een meer
democratische samenleving, en dat wil ze doen door kwaliteit in de media
na te streven. Deze week verspreidde Medya Dernegi een mededeling
waarin ze hun bezorgdheid uitspreken over de arrestatie van Turkse
journalisten door de autoriteiten in Egypte. Ik deel hun bezorgdheid.
Maar dat Turkije wereldrecordhouder is in het opsluiten van
journalisten vind je op hun website dan weer niet terug. Ook is het vruchteloos zoeken naar berichten die te maken hebben met de onfrisse rol die de Turkse media speelden in de (ontbrekende) verslaggeving over Gezi. De name & shame-praktijken van de Turkse autoriteiten die media en journalisten beschuldigen, is hen ook geen aandacht waard.
Eén van de eerste studies die ik over het Turkse middenveld las, dateert uit het jaar 2000: 'Civil
society in the grip of nationalism'. Daaruit leerde ik vooral dat dit middenveld enkel getolereerd wordt als het de autoriteiten naar de mond praat.
Vroeger moest het middenveld vooral illustreren dat het Turkse volk doordrongen was van de kemalistische boodschap, met haar nadruk op assimilatie, nationalisme en militarisme. Onder de AK-partij zijn de accenten verschoven, maar beroepsverenigingen, zakenkringen, ngo's, liefdadigheidsinstellingen, zelfs jeugdverenigingen zijn in Turkije anno 2013 nog altijd de slippendragers van de powers that be.
Medya Dernegi is daarvan een perfect voorbeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten