'Islam = broederschap' las ik op die spandoeken en affiches, maar dat blijft bij woorden.
Het was tijdens de ramadan dat de autoriteiten massaal politie stuurden naar vastenmaaltijden (zie foto), georganiseerd door de Antikapitalistische Moslims. De gouverneur van Istanbul oordeelde dat die iftars geen uiting van solidariteit of religiositeit waren, maar een vorm van straatprotest. Kortom, de gouverneur speelde een beetje God.
De hele maand lang was het Taksimplein overigens wel het toneel van het ene VIP-iftar na het ander. Deelnemen aan zo'n maaltijd heeft zo z'n consequenties. De genodigden kwamen daags nadien gegarandeerd in de krant of op televisie, want daar stonden de bevriende media garant voor. Daarmee kwamen ze, willens nillens, terecht in de propagandamachine die de Turkse media geworden zijn. De boodschap was duidelijk: alles is weer bij het oude in Taksim. De ramadan werd gebruikt als opzetje voor een politiek statement. Vreemd dat de gouverneur dat niet opmerkte.
Het was tijdens de ramadan dat Hüseyin Celik, de vice-voorzitter van de AKP, suggereerde dat alevieten achter de straatprotesten in Turkije zitten. En hoe lang zou het geleden zijn dat Erdogan er het Turkse volk aan herinnerde dat oppositieleider Kiliçdaroglu een alevi is, alsof het om een scheldwoord gaat? Je moet nooit lang wachten om te merken dat de spanningen tussen de soennitische meerderheid en de minderheid van alevieten in Turkije onder de huidige regering toenemen.
Het was ook tijdens de ramadan dat meer dan ooit duidelijk werd dat de Turkse regering er geen graten in ziet om de broederstrijd net over de grens van munitie te voorzien.
De al Nusra Brigade, een filiaal van al Qaeda, krijgt in haar conflict met de Syrische Koerden vanuit Turkije alle faciliteiten qua logistiek, vrij verkeer en wapens. Voor een goed begrip; het gaat om een groep jihadi's die de oorlog verklaard heeft aan de hele wereld, opererend in een voor hen vreemd land, want ze bestaan voor 99% uit geïmporteerde strijders. Met Turkse steun pakken ze nu andere soennieten aan, die overigens wél in hun thuisland vechten.
En over broederschap gesproken. Zaterdag werden twee piloten van Turkish Airlines in Beirut door een sjiitische splintergroep ontvoerd. De kidnappers eisen de vrijlating van 9 Libanese pelgrims, op hun beurt ontvoerd in Syrië. Het stond in de sterren geschreven dat zoiets vroeg of laat zou gebeuren, maar blijkbaar stond de M.I.T. (de Turkse inlichtingendienst) in vakantiemodus.
Langzaam maar zeker wordt Turkije als gevolg van haar buitenlandbeleid meegesleurd in het sectarische moeras van het Midden-Oosten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten