Het antwoord of Istanbul geschikt is om de Olympische Spelen 2020 te organiseren, zou wel eens vanuit de hoek van Moeder Natuur kunnen komen. Van een aardbeving bijvoorbeeld.
The Big One komt eraan, misschien binnen 5 minuten, misschien binnen 5 dagen, misschien binnen 5 jaar, maar volgens seismologen zeker voor 2030. De schade die de beving volgens hen zal veroorzaken zal Istanbul, en met haar heel Turkije, 10 jaar terugwerpen in de tijd.
Wat dat zou betekenen? Terug naar af, de economische groei die Turkije de voorbije 10 jaar genoteerd heeft zou in 1 klap uitgeveegd worden. De Turkse economie heeft Istanbul nodig zoals een polsstokspringer zijn polsstok.
Het tragische is dat Turkije het afgelopen decennium van groeicijfers amper gebruikt heeft om te anticiperen op de ramp die eraan komt. Verloren tijd, verloren geld, verloren hoop die zullen resulteren in verloren levens.
Als inwoner van Istanbul kreeg ik de afgelopen 10 jaar welgeteld 1 briefing in verband met het aardbevingsgevaar (wat te doen, wat niet te doen, preventie). Die briefing was afkomstig van het Belgische consulaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten