De drie grote, baanbrekende projecten die de AK-partij sinds 2008 lanceerde, stierven een stille dood: de toenadering met Armenië, en de 'democratische openingen' naar de Alevi's en de Koerden.
En nu de nieuwe grondwet. Na de ruime verkiezingszege van de AK-partij in 2007 verkondigde Erdogan dat Turkije een nieuwe grondwet zou krijgen, eentje die komaf zou maken met het op militaristische leest geschoeide document waarvoor de generaals in 1982 de pen hadden vast gehouden.
We zijn nu 5 jaar verder. Behalve enkele kleinere amendementen die de regering goed uitkwamen om de oppositie in een referendum (september 2010) nog meer te verdelen dan ze al is, bleef die belofte dode letter.
Net zo lang al zeg ik dat die grondwet er niet zal komen, toch niet een document worden een moderne, parlementaire democratie waardig. De Turkse politieke cultuur leidt zelf aan een chronisch democratisch deficit, waarbij een partij zich steevast ent op 1 sterke leidersfiguur die de zaken naar zijn hand zet. Partijen gaan in Turkije in de regel overkop of imploderen zo gauw de leider om welke reden dan ook afhaakt.
Tayip Erdogan is de overtreffende trap van die leiderscultuur.
In die zin wat afgelopen zaterdag in de catacomben van het Fenerbahçe-stadion gebeurde, tekenend. De premier was niet aanwezig op de wedstrijd, maar werd wel opgebeld. Onder de tribunes was het chaos troef. De clubs, de officials, de politie, de aanwezige bobo's en de poetsvrouwen konden het met elkaar niet eens worden of het al dan niet opportuun was de trofee van landskampioen aan Galatarasay te overhandigen, in het kamp van de vijand Fenerbahçe. Een telefoontje met Erdogan bracht uitsluitsel: 'Doe maar, maar wél met de stadionlichten gedoofd.' (zie foto)
Hetzelfde met die grondwet. Werkgroepen komen en gaan, experten worden geraadpleegd, enquêtes gehouden, maar dat speelt zich allemaal af in de marge. De grote inzet is de wijziging van een parlementair - naar een presidentieel systeem. Hierdoor zou de 3-voudige premier kunnen doorschuiven naar het pluche van het presidentiële paleis.
Waar Erdogan zijn oude dag gaat doorbrengen, staat in de sterren geschreven. Die van Georges Leekens blijft voorlopig nog een mysterie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten